«Տիգրան Մանսուրեան. Իսահակեանի հետ» խորագիրով համերգային երեկոյին՝ Հայաստանի պետական կամերային երգչախումբը՝ խմբավար Ռոպերթ Մլքէյեանի ղեկավարութեամբ՝ հնչեցուց մայսթրոյի այն ստեղծագործութիւնները, որոնք Մանսուրեանը գրած է՝ ոգեշնչուելով Աւետիք Իսահակեանի բանաստեղծութիւններով: Ներկայացուեցան «Վերջին յորձանք իմ ցնորքի», «Ծով», «Ռաւեննայում», «Լուսինն ինչպէս կարապ» եւ այլ գործեր:
Ըստ Armenpress.am-ի՝ երեկոն կայացաւ Մարտ 26-ին, Կոմիտասի անուան կամերային երաժշտութեան տան մէջ:
«Իսահակեանին ուշ հասայ: Տարիներ անհրաժեշտ էին զինք խորութեամբ հասկնալու համար, յատկապէս այն շերտերը, ուր առաջ կու գան բանահիւսութիւնն ու մաքուր պոէզիան, որոնք զերծ են արեւելեան գունաւորումէն: Ան երկու ակունքներուո միացութիւն է՝ բանահիւսութեան եւ բարձրագոյն համաշխարհային պոէզիայի. ատոնք են անոր ակունքները»,- զրոյցի ընթացքին նշեց Տիգրան Մանսուրեան:
Երաժշտահանի խօսքով՝ Իսահակեանի բանաստեղծութիւնները շատ երգեցիկ են: «Կ՝ըսեն՝ ան գրած է երգելով, որպէսզի շեշտադրական համակարգը նոյնը ըլլայ»,-ընդգծեց Մանսուրեան:
Երաժշտագէտ Մհեր Նաւոյեան ըսաւ, որ շատ երաժշտահաններ հնչաւորած են Իսահակեանի պոէզիան: «Մանսուրեանի փորձը բարդ էր անով, որ անհրաժեշտ էր ներկայացնել այդ պոէզիայի նոր կերպարանքը մեր երաժշտական պատմութեան մէջ: Մանսուրեանի չարենցեան շարքը 2000-ականներու սկիզբը ձեւաւորեց հայ խմբերգային պատմութեան մէջ նոր փուլ: Ատիկա խմբերգային լեզուի ձեւաւորման շրջանը եղաւ ոչ միայն Մանսուրեանի արուեստին մէջ, այլեւ՝ հայ խմբերգային արուեստին, առհասարակ: Իսահակեանական խմբերգերուն ու մեներգերուն մէջ ընդգրկուած են բանաստեղծի քնարերգութեան տարբեր շերտաւորումները»,- շեշտեց ան:
Համերգին, իբրեւ մենակատարներ, հանդէս եկան սոփրանոներ Սոֆիա Սայադեանը, Իրինա Զաքեանը, մեցցօ-սոփրանօ Քրիստինէ Սահակեանը, ալթահարուհի Եանա Դարեանը, դաշնակահարներ Արթուր Աւանեսովը եւ Լուսինէ Յակոբեանը, ասմունքեց դերասան Բաբգէն Չոպանեանը:
Տիգրան Մանսուրեանի 80-ամեայ յոբելեանին նուիրուած համերգային ծրագիրներ պիտի իրականացուին ամբողջ տարուան ընթացքին:
